DAG 5 (15/07): Port Angeles – Forks

Deze ochtend staan we op om 5 uur.  We douchen ons allemaal, ontbijten en laden de auto terug in.

Jammer dat we dit huisje alweer moeten verlaten, we hadden er gerust wat langer willen verblijven, het was echt leuk hier. De volgende 2 overnachtingen staan geboekt in Forks.

We gaan terug op pad en rijden naar Lake Crescent, een groot meer dat in het uiterste noorden van Olympic NP ligt. Het water van het meer is er erg diep en koud. Je kan hier boten huren, we zien er enkele mensen die kayakken.

Vlakbij Lake Crescent Lodge parkeren we de auto en doen de Moments in Time Nature Trail van 1 km, en aansluitend ook de Marymere Falls Trail die heen en terug 3 kilometer lang is. We wandelen door de dichtbegroeide bossen, door een soort regenwoud. De bomen- en plantengroei in het park is uitzonderlijk mooi. Er staan hier gigantische bomen. En op de bodem wordt elk stukje in beslag genomen door levende planten zoals mossen en varens. We horen en zien verschillende soorten vogels, eekhoorntjes, en ook weer enkele hertjes voorbij passeren. Maar ook de muggen zijn hier weer talrijk aanwezig. Dat vinden we dan weer minder, want we herinneren ons nog hoe bloeddorstig die kunnen zijn. Gelukkig hebben we ons ingespoten. Via een mooi pad, waar veel bloemen en paddestoelen te zien zijn, lopen we verder naar de 27 meter hoge waterval Marymere Falls. We nemen wat foto’s van de mooie omgeving en wandelen dan de ganse weg terug naar de auto.

Daarna rijden we naar de Sol Duc River Road en rijden die door tot op het einde van de weg. Daar begint de Sol Duc Falls Trail die we zullen doen. Het is een wandeling van 2,5 km, heen en terug. We lopen hier ook weer door de bossen, over een wandelpad dat loopt tussen grote Sitka Spruce Trees en diverse andere boomsoorten. De Sitka Pruce is de meest voorkomende boom in Olympic. Je herkent ze aan de scherpe zilvergroene naalden, de stammen kunnen heel dik worden. Op het einde van het wandelpad zien we de mooie Sol Duc Falls. Het water van de Sol Duc River komt hier terecht in een soort van trechter, en valt meters omlaag. Deze waterval is niet zozeer indrukwekkend door zijn hoogte, maar eerder door de enorme druk waarmee het water door de rotsspleten naar buiten geduwd wordt. We fotograferen de waterval en keren het pad terug. We merken aan het aantal bezoekers dat dit een populairdere wandeling is dan de andere wandelingen, waar we bijna niemand tegenkwamen.

Wanneer we aan de auto komen, begint het te regenen. We hebben honger, maar onze picknick zal nu toch moeten wachten. Het is ook nog te vroeg om al naar Forks te rijden. We rijden nog eens helemaal noordwaarts, naar de kust, naar Clallam Bay. Onderweg begint het harder en harder te regenen. Als we daar toekomen, zien we dat er daar eigenlijk niet zoveel te zien is. Er is zodanig veel mist dat we er geen steek voor onze ogen zien. We zien er wel een overdekte picknicktafel waar we onze lunch gaan opeten. Erg warm is het wel niet meer. Nu zijn we toch blij dat we onze regenjassen meehebben. Maar een wandeling zit er vandaag wel niet meer in. Het regent te hard en we hebben al genoeg gewandeld voor vandaag. We gaan nu door naar Forks.

Forks is een klein gehucht waar niet zoveel te beleven valt, maar het is wel een ideale uitvalsbasis om de kust en de regenwouden te bezoeken. Het dorpje is bekend voor de twilight-fans. Het verhaal in de films en de boeken zou zich in Forks afspelen. Voor de rest heb je er wat eettenten, motels en enkele winkels, en dat is het zo wat.

We rijden door naar het motel dat we geboekt hebben. Het is een eenvoudig motel, maar het is wel proper en de kamers zijn erg ruim. We installeren ons en daarna gaan we iets eten in de In Place. Het eethuis ligt op minder dan één km van ons motel, maar we nemen toch de auto, want het is nog altijd goed aan het regenen. Het zit er wel goed vol. Na het eten gaan we terug slapen.